Służy do identyfikacji konkretnych zasobów fizycznych o określonej charakterystyce i wartości. Za jego pomocą można oznaczyć np. komputery, biurka, maszyny, pojazdy lub ich części składowe.

Służy do identyfikowania zasobów zwrotnych. Sprawdza się w zarządzaniu przedmiotami wielokrotnego użytku, sprzętem wysyłkowym i narzędziami. To rozwiązanie niezbędne w dobie gospodarki cyrkularnej i zero-waste.

Do unikalnej identyfikacji jednostek handlowych na całym świecie służy Globalny Numer Jednostki Handlowej (GTIN). Jednostka handlowa jest to dowolna jednostka (produkt lub usługa), która może być wyceniana, zamawiana lub fakturowana w celach handlowych pomiędzy uczestnikami w dowolnym punkcie łańcucha dostaw. GTIN to numer, który służy do jednoznacznej identyfikacji produktów (jednostek handlowych) na całym świecie.

Jednostki handlowe oznaczane są numerem GTIN, z wykorzystaniem jego wszystkich czterech struktur: GTIN-8, GTIN-12, GTIN-13 i GTIN-14, które można przedstawić w postaci odpowiednich kodów kreskowych. Wybór numeru oraz rodzaju kodu kreskowego zależy od rodzaju towaru i zakresu informacji, który musi być w nim zapisany. Numer GTIN można przedstawić w różnych symbolikach kodów kreskowych w zależności od miejsca skanowania np. ITF-14, GS1 DataMatrix, GS1-128. W punktach detalicznych skanowane są głównie: EAN-8, EAN-13 i UPC.

Służy do identyfikacji przesyłki składającej się z jednej lub więcej jednostek logistycznych transportowanych razem. Pozwala przypisać różne towary do tego samego dokumentu przewozowego.

Służy do identyfikacji konkretnych zasobów fizycznych o określonej charakterystyce i wartości. Za jego pomocą można oznaczyć np. komputery, biurka, maszyny, pojazdy lub ich części składowe.

Służy do identyfikowania zasobów zwrotnych. Sprawdza się w zarządzaniu przedmiotami wielokrotnego użytku, sprzętem wysyłkowym i narzędziami. To rozwiązanie niezbędne w dobie gospodarki cyrkularnej i zero-waste.

Służy do identyfikacji grupy jednostek logistycznych składających się na przesyłkę od nadawcy (sprzedawcy) do odbiorcy (kupującego). Pozwala połączyć te jednostki z ich zawiadomieniem o wysyłce i/lub notą transportową.

Do unikalnej identyfikacji jednostek handlowych na całym świecie służy Globalny Numer Jednostki Handlowej (GTIN). Jednostka handlowa jest to dowolna jednostka (produkt lub usługa), która może być wyceniana, zamawiana lub fakturowana w celach handlowych pomiędzy uczestnikami w dowolnym punkcie łańcucha dostaw. GTIN to numer, który służy do jednoznacznej identyfikacji produktów (jednostek handlowych) na całym świecie.

Jednostki handlowe oznaczane są numerem GTIN, z wykorzystaniem jego wszystkich czterech struktur: GTIN-8, GTIN-12, GTIN-13 i GTIN-14, które można przedstawić w postaci odpowiednich kodów kreskowych. Wybór numeru oraz rodzaju kodu kreskowego zależy od rodzaju towaru i zakresu informacji, który musi być w nim zapisany. Numer GTIN można przedstawić w różnych symbolikach kodów kreskowych w zależności od miejsca skanowania np. ITF-14, GS1 DataMatrix, GS1-128. W punktach detalicznych skanowane są głównie: EAN-8, EAN-13 i UPC.

Numer GLN, czyli Globalny Numer Lokalizacyjny GLN (ang. Global Location Number) składa się z 13 cyfr i jest zbudowany z: prefiksu GS1 firmy, numeru szczegółowej lokalizacji i cyfry kontrolnej.

Służy do identyfikacji fizycznych lokalizacji (np. magazynów, regałów, półek w sklepie) oraz podmiotów gospodarczych, a także pełnionych funkcji oraz identyfikacji cyfrowych lokalizacji. W zależności od różnych zastosowań numery GLN są wykorzystywane do określania KTO i GDZIE:

• KTO: to podmiot gospodarczy
• GDZIE: to fizyczna lokalizacja – miejsca, obszary, obiekty lub grupy obiektów lub obszar w miejscu, gdzie coś było, jest lub będzie zlokalizowane.

Numer ten identyfikuje dowolną lokalizację w każdym miejscu na świecie w jednoznaczny sposób. Najczęściej wykorzystywany jest przez firmy do elektronicznej wymiany dokumentów (EDI), do kodowania dostawcy lub odbiorcy, na etykietach logistycznych oraz do identyfikacji miejsc dostawy lub składowania (w rejestrach lokalizacji fizycznych dla kurierów).

• Jeśli firma jest już Uczestnikiem Systemu GS1, to numer GLN tworzy z własnej puli numerów, która została jej przydzielona do znakowania produktów. Automatycznie został utworzony pierwszy GLN dla siedziby formalnoprawnej.
• Jeśli firma nie jest Uczestnikiem Systemu GS1 i nie będzie znakować produktów lub tworzyć etykiet logistycznych, może zgłosić się po pojedynczy numer GLN.

Do unikalnej identyfikacji jednostek logistycznych (transportowych lub magazynowych) służy: Seryjny Numer Jednostki Logistycznej (SSCC). Numer ten ma zawsze 18 cyfr i zawiera w sobie prefiks GS1 firmy. Numer SSCC nadaje podmiot, który utworzył jednostkę logistyczną, np. producent, hurtownik, operator logistyczny.
Jednostka logistyczna jest to jednostka o dowolnym składzie, utworzona na potrzeby przechowywania lub transportu, która musi być identyfikowana i śledzona w całym łańcuchu dostaw. Skanowanie SSCC naniesionego na każdej jednostce logistycznej umożliwia indywidualne śledzenie fizycznie przemieszczanych jednostek, dzięki połączeniu fizycznego ruchu jednostek i przepływu związanych z nimi informacji. Każdej jednostce logistycznej nadawany jest numer SSCC, który pozostaje bez zmian przez cały okres jej istnienia. Raz nadany numer SSCC można wykorzystać ponownie po 12 miesiącach.

Globalne Modele Danych (Global Data Model) to uszeregowany zbiór atrybutów opisujących wyroby. Atrybuty to inaczej pojedyncze cechy takie jak GTIN/EAN, nazwa, wymiary, masa, opis itp., które ułatwiają identyfikację produktów przez wszystkich Uczestników rynku. Są one niezbędne do prowadzenia prawidłowej sprzedaży zarówno w formie cyfrowej, jak i fizycznej.
Jak działa GMD?
• Precyzuje wymagania dotyczące danych produktowych, czyli określa właściwą definicję oraz identyfikację atrybutów.
• Określa listę atrybutów produktu, przypisując im jednocześnie obligatoryjny bądź fakultatywny charakter.
• Odnosi się do różnych kategorii produktów, regionów i lokalizacji; uwzględnia specyfikę kategorii oraz ewentualne wymagania prawne obowiązujące w danym kraju lub regionie.
• Standaryzuje atrybuty wymagane przy wymianie danych o produkcie: jednoznacznie określa, które atrybuty są kluczowe, bez których nie można ich wprowadzić na rynek, a sieć handlowa nie może ich wciągnąć do swojej oferty.
• Wspiera szybką i bezproblemową wymianę danych bez ograniczeń technologicznych; dzięki temu, że do systemów wewnętrznych partnerów wprowadza się uspójnione nazwy atrybutów do pozwalają na jednoznaczną identyfikację danego atrybutu przez wszystkie współpracujące ze sobą strony.
Na podstawie GMD standardu powstał Polski Model Danych Produktowych (PMDP). Obejmuje on około 200 atrybutów wystarczających do prawidłowej identyfikacji i opisu najpopularniejszych wyrobów FMCG, z podziałem na Food (wyroby spożywcze) oraz Near Food (pozostałe artykuły, w tym chemię gospodarczą):
• food – wyroby spożywcze – 186 atrybutów ogółem, w tym 60 wymaganych, czyli takich cech, bez których nie można zamknąć typowej rejestracji produktu,
• near food – pozostałe artykuły, w tym chemia gospodarcza (218 atrybutów ogółem, w tym 62 wymagane).

Numer GLN, czyli Globalny Numer Lokalizacyjny GLN (ang. Global Location Number) składa się z 13 cyfr i jest zbudowany z: prefiksu GS1 firmy, numeru szczegółowej lokalizacji i cyfry kontrolnej.

Służy do identyfikacji fizycznych lokalizacji (np. magazynów, regałów, półek w sklepie) oraz podmiotów gospodarczych, a także pełnionych funkcji oraz identyfikacji cyfrowych lokalizacji. W zależności od różnych zastosowań numery GLN są wykorzystywane do określania KTO i GDZIE:

• KTO: to podmiot gospodarczy
• GDZIE: to fizyczna lokalizacja – miejsca, obszary, obiekty lub grupy obiektów lub obszar w miejscu, gdzie coś było, jest lub będzie zlokalizowane.

Numer ten identyfikuje dowolną lokalizację w każdym miejscu na świecie w jednoznaczny sposób. Najczęściej wykorzystywany jest przez firmy do elektronicznej wymiany dokumentów (EDI), do kodowania dostawcy lub odbiorcy, na etykietach logistycznych oraz do identyfikacji miejsc dostawy lub składowania (w rejestrach lokalizacji fizycznych dla kurierów).

• Jeśli firma jest już Uczestnikiem Systemu GS1, to numer GLN tworzy z własnej puli numerów, która została jej przydzielona do znakowania produktów. Automatycznie został utworzony pierwszy GLN dla siedziby formalnoprawnej.
• Jeśli firma nie jest Uczestnikiem Systemu GS1 i nie będzie znakować produktów lub tworzyć etykiet logistycznych, może zgłosić się po pojedynczy numer GLN.

Służy do identyfikowania zasobów zwrotnych. Sprawdza się w zarządzaniu przedmiotami wielokrotnego użytku, sprzętem wysyłkowym i narzędziami. To rozwiązanie niezbędne w dobie gospodarki cyrkularnej i zero-waste.

Globalne Modele Danych (Global Data Model) to uszeregowany zbiór atrybutów opisujących wyroby. Atrybuty to inaczej pojedyncze cechy takie jak GTIN/EAN, nazwa, wymiary, masa, opis itp., które ułatwiają identyfikację produktów przez wszystkich Uczestników rynku. Są one niezbędne do prowadzenia prawidłowej sprzedaży zarówno w formie cyfrowej, jak i fizycznej.
Jak działa GMD?
• Precyzuje wymagania dotyczące danych produktowych, czyli określa właściwą definicję oraz identyfikację atrybutów.
• Określa listę atrybutów produktu, przypisując im jednocześnie obligatoryjny bądź fakultatywny charakter.
• Odnosi się do różnych kategorii produktów, regionów i lokalizacji; uwzględnia specyfikę kategorii oraz ewentualne wymagania prawne obowiązujące w danym kraju lub regionie.
• Standaryzuje atrybuty wymagane przy wymianie danych o produkcie: jednoznacznie określa, które atrybuty są kluczowe, bez których nie można ich wprowadzić na rynek, a sieć handlowa nie może ich wciągnąć do swojej oferty.
• Wspiera szybką i bezproblemową wymianę danych bez ograniczeń technologicznych; dzięki temu, że do systemów wewnętrznych partnerów wprowadza się uspójnione nazwy atrybutów do pozwalają na jednoznaczną identyfikację danego atrybutu przez wszystkie współpracujące ze sobą strony.
Na podstawie GMD standardu powstał Polski Model Danych Produktowych (PMDP). Obejmuje on około 200 atrybutów wystarczających do prawidłowej identyfikacji i opisu najpopularniejszych wyrobów FMCG, z podziałem na Food (wyroby spożywcze) oraz Near Food (pozostałe artykuły, w tym chemię gospodarczą):
• food – wyroby spożywcze – 186 atrybutów ogółem, w tym 60 wymaganych, czyli takich cech, bez których nie można zamknąć typowej rejestracji produktu,
• near food – pozostałe artykuły, w tym chemia gospodarcza (218 atrybutów ogółem, w tym 62 wymagane).

Do unikalnej identyfikacji jednostek handlowych na całym świecie służy Globalny Numer Jednostki Handlowej (GTIN). Jednostka handlowa jest to dowolna jednostka (produkt lub usługa), która może być wyceniana, zamawiana lub fakturowana w celach handlowych pomiędzy uczestnikami w dowolnym punkcie łańcucha dostaw. GTIN to numer, który służy do jednoznacznej identyfikacji produktów (jednostek handlowych) na całym świecie.

Jednostki handlowe oznaczane są numerem GTIN, z wykorzystaniem jego wszystkich czterech struktur: GTIN-8, GTIN-12, GTIN-13 i GTIN-14, które można przedstawić w postaci odpowiednich kodów kreskowych. Wybór numeru oraz rodzaju kodu kreskowego zależy od rodzaju towaru i zakresu informacji, który musi być w nim zapisany. Numer GTIN można przedstawić w różnych symbolikach kodów kreskowych w zależności od miejsca skanowania np. ITF-14, GS1 DataMatrix, GS1-128. W punktach detalicznych skanowane są głównie: EAN-8, EAN-13 i UPC.

to wymiana dokumentów handlowych i finansowych w postaci standardowego komunikatu elektronicznego, bezpośrednio pomiędzy systemami komputerowymi partnerów biznesowych. Daje możliwość tworzenia bezpośrednich powiązań między fizycznym przepływem towarów lub usług a informacjami, które dotyczą tych towarów lub usług.
Wymiana dotyczy 19 rodzajów dokumentów:
• handlowych (np. zamówienie),
• finansowych (np. faktura),
• transportowych (np. zlecenie transportowe).
Standardy GS1 EDI umożliwiają bezpośrednią integrację danych gromadzonych w trakcie skanowania produktów sprzedawanych w handlu detalicznym lub podczas przyjęć lub wydań magazynowych. Na ich podstawie generowane są elektroniczne dokumenty handlowe.
GS1 posiada obecnie cztery zestawy uzupełniających się standardów EDI:
• GS1 EDI Business Terms (Semantics / Dictionary)
• GS1 EANCOM®
• GS1 XML
• GS1 UN/CEFACT XML
GS1 prowadzi w Polsce grupę roboczą, która zajmuje się tworzeniem standardów do systemu EDI. Partnerami GS1 Polska i jednocześnie największymi operatorami EDI na rynku polskim są:
Comarch https://www.comarch.pl/handel-i-uslugi/wymiana-danych/edi/
Editel (dawniej Edison) https://www.edison.pl/
Data Interchange https://datainterchange.com/edi-products-and-services/darwin-order-processing-solution/
Infinite https://infinite.pl/edi/
PAGERO https://www.pagero.com/solutions/edi

Paperless to rozwiązanie wykorzystujące szereg standardów GS1 do usprawnienia przepływu towarów i towarzyszących im informacji. Pozwala wyeliminować tradycyjne dokumenty papierowe i przejść na Elektroniczną Wymianę Danych (EDI).
Model Paperless składa się z następujących elementów:
• komunikaty handlowe EDI:
 zamówienie (ORDERS)
 potwierdzenie zamówienia (ORDRSP)
 awizo dostawy (DESADV)
 potwierdzenie przyjęcia dostawy (RECADV)
 faktura (INVOIC)
• komunikaty transportowe EDI:
 zamówienie usługi transportowej (IFTMIN)
 zbiorcza specyfikacja usług transportowych (IFCSUM)
 komunikat o statusie transportu (IFTSTA)
 elektroniczny międzynarodowy list przewozowy (E-CMR - UN/CEFACT)
● etykieta logistyczna GS1 – zawarty na niej numer SSCC stanowi łącznik pomiędzy informacją wysyłaną elektronicznie a fizycznym przepływem towarów.

Do unikalnej identyfikacji jednostek handlowych na całym świecie służy Globalny Numer Jednostki Handlowej (GTIN). Jednostka handlowa jest to dowolna jednostka (produkt lub usługa), która może być wyceniana, zamawiana lub fakturowana w celach handlowych pomiędzy uczestnikami w dowolnym punkcie łańcucha dostaw. GTIN to numer, który służy do jednoznacznej identyfikacji produktów (jednostek handlowych) na całym świecie.

Jednostki handlowe oznaczane są numerem GTIN, z wykorzystaniem jego wszystkich czterech struktur: GTIN-8, GTIN-12, GTIN-13 i GTIN-14, które można przedstawić w postaci odpowiednich kodów kreskowych. Wybór numeru oraz rodzaju kodu kreskowego zależy od rodzaju towaru i zakresu informacji, który musi być w nim zapisany. Numer GTIN można przedstawić w różnych symbolikach kodów kreskowych w zależności od miejsca skanowania np. ITF-14, GS1 DataMatrix, GS1-128. W punktach detalicznych skanowane są głównie: EAN-8, EAN-13 i UPC.

Służy do identyfikacji konkretnych zasobów fizycznych o określonej charakterystyce i wartości. Za jego pomocą można oznaczyć np. komputery, biurka, maszyny, pojazdy lub ich części składowe.